Δάσος Ράντη
Το δάσος του Ράντη είναι ένα από τα πιο παλιά δάση Αριάς στο Αιγαίο. Αποτελείται κυρίως από Άργιους (είδος βελανιδιάς), κουμαριές και άντρακλους, κάποια εκ των οποίων φτάνουν σε ύψος τα 14 μέτρα.
Σε εξερευνήσεις μας εκεί, πριν γίνει η οριστική σηματοδότηση του γύρου του Ράντη, ο γιός μου ο Ορφέας κυνηγούσε δεινόσαυρους, ένα κίνητρο που του έδωσε ο Άγγελος Καλοκαιρινός για να μην βαριέται το περπάτημα, ειδικά στον ανήφορο.
Είτε ξεκινήσει κανείς από το Πετροπούλι, είτε από το Φραντάτο, είναι μια πολύ ωραία διαδρομή, όπου άλλοτε είσαι χωμένος μεσ’στο δάσος, άλλοτε περπατάς στην κορυφογραμμή, βλέποντας έτσι και τη Νότια πλευρά του νησιού, άλλοτε περνάς από ρυάκια και άλλοτε, εάν είσαι εξοπλισμένος με καλό φακό, χώνεσαι στα έγκατα της Γης, μπαίνοντας στη σπηλιά πού ’ναι κοντά στο Πετροπούλι και είναι γνωστή ως Ραός του Χούτρα.
Για μένα είναι μια διαδρομή που συνήθως επιφύλασε εκπλήξεις. Πότε μια κουκουβάγια που θα’ρχόταν πετώντας καταπάνω μου μέσα στο εκκλησάκι στο Χριστοβούνι, αλλά τελικά θα έφευγε από ένα φεγγίτη ακριβώς από πάνω μου. Πότε ένα νεογέννητο, υγρό ακόμα κατσικάκι που συναντήσαμε σε μια εκδρομή του ΟΠΣΙ.
Όταν σηματοδοτούσαμε την διαδρομή από Φραντάτο προς Σταυρί, αντί για σημάδια, σε κάποιες πέτρες ζωγραφίζαμε καρδούλες.
Έχουμε σκαρφαλώσει πολύ στο Ράντη, καθώς τα περισσότερα δέντρα είναι πολλών χρόνων και προδιαθέτουν για κάτι τέτοιο.
Έχουμε κάνει και Tree Hugging εκεί, με κάτι γέρικες βελανιδιές, αλλά και κομμάτια της περφόρμανς “These Mountains are for Dancing” , απάντηση στους επενδυτές που θέλουν να κάνουν το νησί Αιολικό Πάρκο με 110 Ανεμογεννήτιες Τέρατα στη Ράχη του.